ใครจะเป็นผู้ตัดสินใจที่จะให้ครัวเรือนที่มีรายได้ 150,000 เหรียญออสเตรเลียมีกำลังการกู้ยืมเพิ่มขึ้น 100,000 ถึง 120,000 เหรียญออสเตรเลีย APRA นั่นคือใคร APRA เป็นหน่วยงานควบคุมกฎระเบียบของออสเตรเลีย มันถูกแยกออกจากธนาคารกลางและหน่วยงานกำกับดูแลด้านการประกันและเงินบำนาญในช่วงปลายทศวรรษ 1990 เพื่อกำหนดกฎเกณฑ์สำหรับสถาบันที่มีขนาดซึ่งหมายความว่าอาจคุกคามเสถียรภาพของระบบการเงิน
ที่ทำสิ่งที่ถูกต้องช้าเกินไป และบ่อยครั้งไม่เพียงพอหรือมากเกินไป
แม้ว่าจะดูเหมือนเป็นความทรงจำที่ห่างไกลมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็มีช่วงหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้ที่ราคาบ้านในซิดนีย์และเมลเบิร์นพุ่งสูงขึ้น APRA กังวลเกี่ยวกับผู้คนที่ยืมเงินมากเกินไปและผิดนัด และเกี่ยวกับธนาคารที่ติดค้างกับสินเชื่อที่ไม่ถูกต้อง
ดังนั้น หลังจากการกระตุ้นโดยธนาคารกลาง ธนาคารได้กำหนดสิ่งที่เรียกว่า “กฎระเบียบเกี่ยวกับมาโครพรูเด็นเชียล” ซึ่งเป็นกฎระเบียบที่มีผลกระทบต่อเศรษฐกิจ บรรลุผลในลักษณะเดียวกับที่ธนาคารกลางทำโดยการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ย แต่ ด้วยวิธีการต่างๆ
APRA ทำให้การปล่อยสินเชื่อยากขึ้น
ในช่วงปลายปี 2014 ได้มีการแนะนำกฎที่กำหนดให้ผู้ให้กู้ต้องประเมินความสามารถของผู้กู้ที่ต้องการชำระคืน ไม่ใช่เทียบกับอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงที่พวกเขาจะถูกเรียกเก็บ แต่เทียบกับอัตราดอกเบี้ยจริงบวกสองจุดเปอร์เซ็นต์ หรืออัตรา 7% แล้วแต่จำนวนใดจะสูงกว่า
มันบอกธนาคารว่า “แนวทางปฏิบัติที่ดีคือการรักษาอัตรากันชนและพื้นให้สูงกว่าระดับเหล่านี้อย่างสบาย ๆ ” หมายความว่าในทางปฏิบัติพวกเขาจำเป็นต้องปฏิเสธที่จะให้กู้ยืมแก่ใครก็ตามที่ไม่สามารถจัดการอัตราดอกเบี้ย 7.25% ได้ เมื่อ 10 วันก่อน มีการเขียนถึงผู้ให้กู้โดยบอกว่ากำลังพิจารณาที่จะยกเลิกกฎและแทนที่กฎที่ต้องการเพียงแค่บัฟเฟอร์ 2.5 เปอร์เซ็นต์ซึ่งหมายความว่าเมื่ออัตราการจำนองลดลงต่ำกว่า 4% ธนาคารจะต้องประเมินความสามารถในการจัดการของผู้กู้เท่านั้น 6.5%
หมายความว่าครัวเรือนที่มีรายได้ 150,000 ดอลลาร์อาจมีความสามารถในการชำระคืนโดยประเมินจากอัตราที่ต่ำกว่า 0.75% ซึ่งเพียงพอที่จะทำให้พวกเขามีความสามารถในการกู้ยืมเพิ่มอีก 70,000 ดอลลาร์หรือมากกว่านั้น ไม่ใช่อำนาจการกู้ยืมพิเศษเพียงอย่างเดียวที่จะมอบให้กับครัวเรือน
เป็นที่แน่นอนแล้วว่าธนาคารกลางจะลดอัตราดอกเบี้ยลงอย่างน้อย
0.25 จุดในสัปดาห์หน้า และอาจมากกว่านั้นในการประชุมครั้งต่อๆ ไป สมมติว่าธนาคารรายใหญ่ผ่านขั้นตอนนี้ – และตามคำสั่งของ Royal Commission พวกเขาจะไม่กล้าทำ – ซึ่งจะทำให้ผู้ซื้อที่คาดหวังมีอำนาจในการกู้ยืมมากยิ่งขึ้น
ไม่ใช่เรื่องเหลือเชื่อที่จะคิดว่าครัวเรือนที่มีรายได้ 150,000 ดอลลาร์อาจมีกำลังกู้ยืมเพิ่มขึ้น 100,000 ถึง 120,000 ดอลลาร์ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า
เมื่อวัดจากราคาบ้านเฉลี่ยแม้ในเมืองที่แพงที่สุดของออสเตรเลียอย่างซิดนีย์ที่ 1 ล้านดอลลาร์ ก็ถือว่ามีนัยสำคัญ
ราคาบ้านลดลงจากจุดสูงสุดเมื่อประมาณ 18 เดือนที่แล้ว อย่างน้อยก็ในซิดนีย์และเมลเบิร์นเป็นเลขสองหลัก คำอธิบายประการหนึ่งคือวิกฤติสินเชื่อโดยธนาคารที่นำโดยคณะกรรมาธิการ
การกระทำของ APRA และธนาคารกลางสามารถชดเชยวิกฤตการณ์ดังกล่าวได้ อาจจะมากกว่านั้นทั้งหมดดูเหมือนว่าเราอยู่ท่ามกลางฟองสบู่ที่อยู่อาศัย จึงค่อนข้างเป็นไปได้ที่ APRA และธนาคารที่รวมกันจะจุดประกายฟองสบู่อีกครั้ง สมมติว่านี่ถูกต้อง เราควรสรุปอะไรเกี่ยวกับ APRA และ Reserve Bank?
ก่อน ธนาคาร. ถ้า/เมื่อไหร่จะลดดอกเบี้ย ก็จะไม่ย้ำ ว่า ไม่เพราะต้องการให้ราคาบ้านและหนี้ครัวเรือนพุ่งสูงขึ้นอีก อาจเป็นเพราะกังวลเกี่ยวกับการพลาดเป้าหมายเงินเฟ้อและการเติบโตของค่าจ้างที่ซบเซา
การกู้ยืมเงินในครัวเรือนเพิ่มขึ้นจะเป็นหลักประกันความเสียหาย
มันก่อตั้งกฎ macroprudential ในปลายปี 2014 ซึ่งรวมถึงราคาบ้านที่พุ่งสูงขึ้นเป็นประวัติการณ์ มันหลับอยู่ที่สวิตช์เกี่ยวกับขนาดและอันตรายของเงินกู้ดอกเบี้ยเท่านั้น ดำเนินการช้าเกินไป
ขณะนี้ ขณะที่ตลาดที่อยู่อาศัยกำลังปรับฐาน ก็ต้องการดึงผลิตภัณฑ์ปศุสัตว์รุ่นเศรษฐกิจออกมาใช้
อย่างที่เด็ก ๆ เจ๋ง ๆ พูดว่า: “เป็นไงบ้าง”
มันอาจจะสายเกินไป
กฎระเบียบ Macroprudential เป็นเครื่องมือที่สำคัญอย่างลึกซึ้งในการประกันความเสี่ยงทางการเงินขนาดใหญ่ เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งในออสเตรเลียที่หลงใหลในทรัพย์สิน
แต่สิ่งสำคัญคือต้องทำให้ถูกต้อง ต้องมองเห็นความเสี่ยงตั้งแต่เนิ่นๆ และการดำเนินการต้องมีความเด็ดขาด การมาสายอาจเหมือนกับการทำผิด ชิงช้าป่าที่มีกฎเกิดขึ้นและดูเหมือนจะไม่มีที่ไหนเลยเป็นสิ่งที่อันตราย
และพวกเขาเองก็สามารถนำไปสู่ความไม่มั่นคงทางการเงินที่สำคัญได้ ซึ่งตรงกันข้ามกับเป้าหมายอย่างแม่นยำ
หรือกล่าวอีกนัยหนึ่ง: สิ่งที่ APRA ทำนั้นยอดเยี่ยม เว้นแต่ว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น
